Formy wsparcia

• Główna

• Informacje o projekcie

• Rekrutacja

• Dokumenty do pobrania

• Formy wsparcia

• Kontakt

Zasięg projektu
Województwo podlaskie

Powiat piski

INTEGRACJA SENSORYCZNA ( SI)

To neurologiczny proces polegający na rozpoznawaniu, segregowaniu i interpretacji informacji z systemów sensorycznych. W wyniku tego procesu uczymy się nowych zachowań ruchowych i emocjonalnych, zdolności do rozwoju koncentracji uwagi, rozwijamy umiejętność komunikacji społecznej i mowy. Terapia SI to uczenie mózgu prawidłowej integracji danych sensorycznych prowadzące do indywidualnych reakcji na wymagania otoczenia kończące się sukcesem.

Celem terapii prowadzonej metodą integracji sensorycznej jest poprawa podstawowych procesów neurologicznych i organizacji pracy ośrodkowego układu nerwowego co w efekcie prowadzi do rozwoju percepcji wrażeń dotykowych, proprioceptywnych, przedsionkowych, wzrokowych i słuchowych, umiejętności planowania ruchu, rozwoju dużej i małej motoryki, integracja dwóch stron ciała, rozwoju lateralizacji i percepcji przestrzeni, opanowania umiejętności czytania, pisania i liczenie, myślenia koncepcyjnego, rozwoju schematu ciała.

EEG BIOFEEDBACK

Jest metodą terapii opartej na technice komputerowej, umożliwiającej trening mózgu w celu poprawienia jego efektywności i uzyskania kontroli nad procesami fizjologicznymi zachodzącymi w naszym organizmie. Obecnie terapię Biofeedback wykorzystuje się niemal na całym świecie. Jest to oficjalna metoda terapeutyczna wpisana do Międzynarodowego Spisu Procedur Medycznych. Od ponad dziesięciu lat EEG Biofeedback stosuje się również w Polsce. Metoda została opracowanej przez naukowców z NASA na potrzeby osób pracujących na co dzień w ogromnym stresie – pilotów i kosmonautów.

Celem treningu jest poprawa funkcjonowania pacjenta poprzez polepszenie czynności bioelektrycznej mózgu wraz z ukierunkowaniem i wzmocnieniem koncentracji uwagi, hamowania stanów nadmiernego pobudzenia stanów nadmiernego hamowania lub obu równocześnie. Stany te osłabiają korową regulację zachowania, co prowadzi z kolei do zaburzeń funkcji poznawczych, takich jak koncentracja, uwaga, wola, zdolność planowania, zakończenia czynności, przewidywania swoich reakcji, czy ogólna zdolność samokontroli danej osoby.

TERAPIA TAKTYLNA

Jest jedną z podstawowych terapii w całościowym systemie terapeutycznym jaki stosuje się w pracy z dziećmi z różnymi wyzwaniami rozwojowymi. Głównym jej założeniem jest wzmocnienie lub wytworzenie świadomości ciała oraz stymulacja receptorów skóry. Jest rodzajem masażu, który pobudza oraz przygotowuje receptory skóry do prawidłowego odbioru bodźców sensoryczno-motorycznych pochodzących z otoczenia.

Celem Terapii Taktylnej jest uzyskanie zmian rozwojowych poprzez:

• poprawę percepcji dotykowej

• równowagę napięcia mięśniowego

• wsparcie procesów integracji sensorycznej

• wzmocnienie i ukształtowanie świadomości ciała

• większą skuteczności innych działań terapeutycznych

 

ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNE

Proponowana forma wsparcia ma charakter zajęć terapeutycznych. Dzieci i młodzież uczestnicząca w zajęciach nabywają umiejętności społecznych, niezwykle przydatnych w radzeniu sobie ze swoimi problemami i w życiu codziennym. Uczą się odpowiednich zachowań interpersonalnych m.in. tego, jak reagować na zaczepki innych, jak panować nad własną złością, jak rozwiązywać konflikty z rówieśnikami, jak czekać na swoją kolej, jak umiejętnie przyjmować porażki w grach rówieśniczych, jak ponosić konsekwencje swojego zachowania, jak radzić sobie w sytuacjach trudnych stresogennych.

Celem zajęć jest nabycie umiejętności społecznych poprzez stworzenie dzieciom okazji do:

przeżycia i nauczenia się kontrolowanych sposobów odreagowania napięcia emocjonalnego i fizycznego,rozpoznawania i nazywania treści przeżywanych emocji,

• wzmocnienia koncentracji uwagi i ćwiczenia tej umiejętności,

• pohamowania swoich spontanicznych reakcji, nieadekwatnych do sytuacji,

• poprawy umiejętności z zakresu komunikacji interpersonalnej

  poprawy samooceny.

• nabycia umiejętności asertywnych

• poznania technik relaksacyjnych

 

TERAPIA LOGOPEDYCZNA.

U osób z niepełnosprawnością występuje wiele deficytów i trudności. Mogą one współistnieć niezależnie od siebie lub też być konsekwencją występujących wcześniej problemów (m.in. zaburzenia mowy, wady słuchu, wzroku, zaburzenia orientacji przestrzennej, problemy natury emocjonalnej, problemy w zakresie dużej i małej motoryki). Rzetelnie i profesjonalnie przeprowadzona diagnoza funkcjonalna pozwala skierować osobę z niepełnoprawnością na dobrane według jej potrzeb zajęcia.

Celem terapii logopedycznej jest ukierunkowanie dziecka na kształtowanie właściwej mowy w okresie jej rozwoju, doskonalenie mowy a także usuwanie różnego rodzaju wad i zaburzeń mowy. Dzięki zastosowaniu terapii logopedycznej osoby z niepełnosprawnością rozwiną mowę czynną i bierną. Rozwinięte zostaną umiejętności porozumiewania się zdaniami. Wydłuży się czas koncentracji uwagi na wypowiedziach innych osób.